Zooooo bang om aan te komen....

Suzanne vraagt zich af of ik haar wel kan helpen. Ze heeft al zo veel gedaan, en niets heeft echt geholpen. Waarom zou mijn aanpak dan wel helpen?

Ze heeft een matig overgewicht en een verleden van jojo-en. Ze kent alle diëten en is een aantal keer flink afgevallen. En helaas ook weer aangekomen. Ze is bang om nu opnieuw aan te komen en wil ook weer wat afvallen. Maar nu blijvend.

Eten geeft haar veel stress.

Eigenlijk is ze de hele dag met eten bezig. Eet ze wel goed? Wel gezond? Ze is bang om iets lekkers te nemen omdat ze dan direct doorslaat naar veel te veel. Haar dagelijks eetpatroon is superslank. Zo slank, dat ze vaak honger heeft. Dat verbaast me niets. Haar eetpatroon is in feite een streng dieet. Helaas heeft ze dit zelf niet door; ze heeft zoveel diëten gedaan dat ze een streng dieet ziet als normaal.

Waarom valt ze dan toch niet af?

Omdat ze ook eetbuien heeft. Ondanks haar angst voor eetbuien, kan ze de lekkernijen niet weerstaan. En omdat zoetigheid en lekkers verboden is, heeft ze niet geleerd om te genieten van een portie. En daar ook werkelijk genoeg aan te hebben. Na een eetbui probeert ze dit weer te compenseren door nog gezonder te eten.

Suzanne is niet de enige met de patroon. Het komt veel voor.

In feite is haar probleem dat ze bang voor ongezond is geworden.

En zelfs voor sommige gezonde producten, zoals zuivel, brood en aardappelen. Ze ontzegt zich allerlei dingen waar ze wel van zou genieten. Sterker nog, ze durft bijna niet te genieten, want haar ervaring is dat als ze iets lekkers neemt, ze doorslaat naar een eetbui. Ze is ook kwijt wat ze lekker vindt. Voor ze ‘lekker’ kan voelen, is de angst er al.

Gelukkig kan ik haar helpen

Daar is ‘tough love’ voor nodig, want ik help haar om haar angst aan te gaan. Dus om juist te gaan doen waar ze bang voor is.
In haar geval is dit om eerst voldoende en ‘gewoon’ te eten zodat ze kan ontdekken dat je niet de hele dag honger hoeft te hebben als je normaal eet. En dat je met gewoon eten, inclusief zuivel, brood en aardappelen, gewoon op gewicht blijft.

En het werkt!

In eerste instantie is dit heel eng, want ze vreest dat ze direct heel veel aankomt als ze deze producten eet. Pas in tweede instantie ontdekt ze dat ze op gewicht blijft, en dat het fijn is om niet de hele dag honger te hebben. Dat de koolhydraten uit brood en aardappelen haar energie geven. Energie om te bewegen, maar ook om helder te denken. Zonder aan te komen!

Ze merkt ook dat ze nu minder met eten bezig is. Wat vindt ze deze ruimte en ontspanning fijn! Langzaam gaat ze eten weer leuk en lekker vinden. Kan ze proeven en genieten in plaats van alleen calorieën tellen.

Snoepen zonder eetbui

Een volgende stap is om ook weer wat te gaan snoepen, zonder direct door te slaan naar een eetbui. Ook dit is spannend, want voor haar leidt een snoepje als vanzelfsprekend tot een eetbui. De uitdaging is om weer te leren snoepen zonder eetbuien.

Om dit te leren, moet ze ervaren dat ze daadwerkelijk een snoepje of koekje kan nemen zonder door te slaan. We onderzoeken samen op welke momenten ze wel snoept, maar niet doorslaat. In haar geval zijn dit sociale momenten; in het bijzijn van anderen laat ze zich niet gaan. We concluderen dat ze een koekje bij de koffie kan nemen op haar werk en als ze bij familie op bezoek is. En dat ze daar volop van kan genieten. Dit lukt! Niet elk koekje of snoepje hoeft dus tot een eetbui te leiden!

We inventariseren wat andere momenten zijn waarop ze niet naar een eetbui doorschiet. Een ijsje met de kinderen op het strand blijkt ook zo’n moment. En een toetje als ze uit eten gaat.

Ze kan weer lekker genieten!

Ze is blij als ook dit lukt. De angst neemt af, en ze leert om regelmatig wat lekkers te nemen. Zonder door te schieten! Ze durft zich nu ook toe te staan om lekker te genieten. De stress en angst rond eten nemen verder af.

De volgende stap is om thuis te snoepen. Spannend! Want dit waren de momenten waarop ze eetbuien had. Voorafgaand aan deze stap doen we de oefening Mindful eten nog een keer. In deze oefening kan ze ervaren dat ze na een kleine portie voldaan is als ze liefdevol en met aandacht eet.

Een portie snoep in huis hebben is nog een te grote uitdaging. Dus ze koopt bij een goede chocolatier één goede bonbon. Ze krijgt hem mee in een mooi doosje. Thuis gaat ze er lekker voor zitten, met een kopje thee. En ze geeft zichzelf de ruimte om heerlijk te proeven en genieten. En inderdaad: ze is tevreden en voldaan. Daarna gaat ze met een vriendin wandelen. Toch nog om de kans op een eetbui te verkleinen. Maar ook om gezellig bij te kletsen.

Het resultaat: lekker eten, zonder eetbuien, en langzaam afvallen

Op deze manier heeft Suzanne stap voor stap haar eetbuien en haar angst voor eten en zoetigheid bedwongen. Haar zwart-wit denken heeft kleur en nuance gekregen. Ze eet weer alle producten en leidt geen honger meer. Ze heeft nu een gezonde en slanke basis, en kiest zelf óf en hoeveel ze snoept.

En bijkomend voordeel? Nu ze geen eetbuien meer heeft, valt ze langzaam af. En deze keer blijft het er wèl af!

Zit jij ook helemaal vast in strenge eetpatronen?

Durf je sommige producten niet meer te eten? Of schiet je door naar eetbuien?

Het kan echt anders! Net als Suzanne kun jij  weer een normaal eetpatroon ontwikkelen waarmee je ook goed voor jezelf zorgt. En als dat voor jou nodig is, kun je er ook mee afvallen.

Nu: gratis kennismaking

Gun jezelf deze kans en maak nu een afspraak voor een gratis kennismaking eetbuicoaching. In dat gesprek bespreken we waar jij mee worstelt en ontdek je of je bij mij aan het juist adres bent. Maak hier vrijblijvende afspraak.