Mijn lichaam wil niet afvallen

Ik wil een paar kilo afvallen. De laatste tijd zijn er langzaam wat kilo’s bij geslopen, en ik ben het zat. Na een paar maanden met ‘eigenlijk moet ik’ en ‘morgen ga ik’ ben ik nu daadwerkelijk aan de slag. Niet met een crashdieet, maar door vaker verstandige keuzes te maken.

Mijn lichaam protesteert

En hoewel ik niet crash, merk ik hoe mijn lichaam protesteert. Gisteren heb ik wat minder dan normaal gegeten, maar wel veel bewogen. Al met al had ik best veel calorieën verbrand. ’s Avonds rammelde ik van de honger, en stond ik mezelf wat extra’s toe. Het grootste hongergevoel verdween en ik was tevreden.

’s Morgens werd ik hongerig wakker. “Geen nood. Ik ga zo ontbijten.” Tot mijn verbazing had ik na mijn normale ontbijt (voor mij fruit, muesli en yoghurt) nog steeds honger. Die had ik niet verwacht! Ik wist dat ik nu niet moest toegeven aan mijn behoefte om meer te eten. Dan zou ik de winst van gisteren er vandaag weer aan eten. En dat wil ik niet! 

Maar wat voelt het irritant!

M’n maag geeft aan dat ie leeg is. Dat kan niet; m’n ontbijt is echt voldoende. Ik ben trillerig en ik denk weer aan eten. Ik ervaar het nare gevoel en sta mezelf toe om chagrijnig te zijn. Door het toe te staan, heb ik minder last van m’n slechte bui. Rustig doe ik m’n werk. Ik kies wel voor wat simpels. Op die manier zorg ik voor mezelf.

Lastig, maar ook heel normaal

Het fenomeen hierboven is lastig, maar ook heel normaal. Ons lichaam is vanuit de evolutie ingesteld op het voorkomen van honger. Als we willen afvallen, concludeert ons lichaam dat er blijkbaar een tekort aan voedsel is. Ons lichaam doet er alles aan om ons aan te zetten om meer te eten.

Mijn lichaam wil dus ik het gewichtsverlies van gisteren zo snel mogelijk compenseer. En het heeft daar allerlei mogelijkheden voor. M’n maag begint te knorren. Er worden hormonen afgegeven die het hongergevoel stimuleren, en hormonen voor verzadiging worden juist verminderd. Mijn hersenen reageren ook op die hormonen, waardoor ik steeds aan eten denk. Gevolg is dat de drang om te eten moeilijk te weerstaan is.

Dit maakt afvallen zo lastig

Dit is één van de mechanismen die afvallen zo moeilijk maken. Zodra je je (eindelijk!) weet te beheersen en wat minder eet, zet je lichaam je juist aan om meer te eten.

Lekker dan!

Er zijn wetenschappers die stellen dat we hierdoor niet af KUNNEN vallen. Ik ben het hier niet mee eens. Als dat had geklopt, dan had ik niet 25 kilo af kunnen vallen.

Het is wel iets dat duurzaam afvallen moeilijker maakt, en dus iets waar we rekening mee moeten houden.

Hoe houd je daar rekening mee?

Het helpt als je weet waar het hongergevoel vandaan  komt. En als je weet dat je er niet in mee wilt gaan. Dat is iets anders dan dat je het gevoel wilt onderdrukken. Want als een gevoel er niet mag zijn, komt het juist sterker terug, en voor je het weet heb je eraan toegegeven.

Hoe ga je er dan mee om?

Nou, door al die ervaringen er te laten zijn. Ook als je ze misschien vervelend vindt. En er tegelijkertijd voor te kiezen om niet toe te geven aan je neiging om extra te eten. Dan verspeel je je gewichtsverlies van gisteren weer.

En je mag mild voor jezelf zijn. Doe het misschien wat rustiger aan. Ga uitdagingen even uit de weg. Kies slanke producten die je lekker vindt, en waar je van geniet.

En deze fase gaat ook weer over. Je lichaam went er aan als je minder eet. De protesten zullen minder worden! Het wordt dus beter!

Worstel je met dit, of een ander thema rond afvallen?

In de training ‘Afvallen? Emotie-eten? Wees aardig voor jezelf!’ leer je hoe je op je eigen manier afvalt én goed voor jezelf zorgt. Je creëert een slank en lekker eetpatroon dat bij je past. En je leert te herkennen welke situaties moeilijk voor jou zijn. En hoe je daarmee omgaat!
De volgende training begint op maandag 23 september 2019. Schrijf je snel in. Er is nu nog plek!