De stress van verboden lekkernijen
‘En uiteindelijk eet ik dan toch die reep chocolade op.’ Tanja schaamt zich. En ze snapt zichzelf niet. Ze had zich zo voorgenomen om niet te snoepen. En ze heeft ook echt haar best gedaan. Waarom doet ze dit dan toch? Ze weet toch beter?
Tanja is niet de enige die dit overkomt.
Er zijn heel veel mensen die zich dagelijks voornemen om nu ECHT te stoppen met snoepen. Om ’s avonds te ontdekken dat het weer niet gelukt is. Frustrerend. Alsof je er zelf geen grip op hebt. Hoe kan dat toch?
Laten we eens kijken wat er in haar hoofd gebeurde:
Tanja is moe en gespannen als ze uit haar werk komt. Eindelijk tijd voor zichzelf! Dan herinnert ze zich dat er nog chocolade in de kast ligt.
De lekkere trek zegt: ‘Ohhh, lekker! Chocolade!’
De dieetstem zegt: ‘Nee! Dat kan niet! Daar word je dik van!’
‘O ja….’
‘Wel lekker… chocolade…. Het ligt in de kast….’
‘Neeheee! Geen chocolade eten! Concentreer je op iets anders!’
Dit bakkeleien tussen de lekkere trek en de dieetstem kan best een tijdje doorgaan. Vaak eindigt het met chocolade snoepen. En op de één of andere manier blijven we dan ook dooreten. Tot alle chocolade op is, en de pindakaas, en ….
En daarna komt de beschuldigende stem: ‘Je weet toch dat je dit niet moet doen! Je zou toch afvallen! Dan kan je niet snoepen! En al helemaal niet zoveel!’
Schuldbewust kruipt Tanja in haar schulp. Weer gefaald….
Jammer dat het lekkere van de chocolade op deze manier verloren gaat.
En dat er zoveel stress rond snoepen is. Enerzijds is het verboden omdat slecht voor de lijn is, en anderzijds is het te lekker om te laten staan. En Tanja heeft wel vaker ervaren dat als ze eenmaal begint te snoepen, ze doorslaat naar veel te veel. Des te meer reden om nu echt helemaal niet meer te snoepen.
Afvallen via het koelkastsysteem werkt niet
Maarten Kouwenhoven (2013) noemt dit het koelkastsysteem. We proberen af te vallen door ons aan te passen aan allerlei dieetregels. Deze regels zijn streng en komen niet tegemoet aan onze innerlijke behoeften, zoals lekker eten en genieten. Op een goed moment wordt de verleiding te groot, en gaan we eten. Doordat de stress zo hoog was opgelopen, schieten we door naar overeten. We eten veel meer dan we hadden gewild. Onze interne criticus wordt geactiveerd en die vertelt ons dat we dom of slap zijn. En we voelen ons schuldig. En als we ons rot voelen, zoeken we troost in…. eten. De interne criticus vindt dit maar niks en verzint nieuwe, nog strengere dieetregels. Vanaf nu ga je echt niet meer snoepen….
Is dit herkenbaar? Veel klanten herkennen het uit duizenden! En zijn blij om hun innerlijke strijd eindelijk eens verwoord te horen.
Kan het dan niet anders? Gelukkig wel. Kouwenhoven beschrijft ook het verwarmingssysteem. Hierin staan bewust eten en genieten voorop. Door met aandacht te eten, en jezelf toe te staan om te genieten, ben je eerder voldaan. Je hebt dan geen grote portie meer nodig.
Mindful eten werkt wel!
Dit wordt bevestigd in een onderzoek naar Mindful eten. Hieruit blijkt dat mensen die genieten, al na een kleine portie voldaan zijn. Ze hebben genoeg en hebben geen behoefte om te overeten uit frustratie. Dit in tegenstelling tot mensen die een kleine portie nemen omdat een grotere portie niet kan voor de lijn. Zij nemen vaker nog een portie omdat ze het gevoel hebben dat ze te kort kwamen.
Lekker eten, genieten en afvallen komen op deze dus samen.
Kun je je dat voorstellen?
Dat je kunt snoepen en genieten, en dat je dan niet hoeft te overeten? Dat je kunt stoppen na een kleine portie en dan werkelijk tevreden bent?
Het kan echt!
Bron:
Kouwenhoven, M. (2013, april). Liefdevol Lijnen. Strook, 10-18